دومین سریالی بود که حاضر شدم در حال پخش ببنمش،هر روز کلی انتظارش رو میکشیدم و هر قسمت رو دو بار میدیدم یک بار با شوق فراوون بدون ترجمه و بعد هم وقتی ترجمه میومد… دنبال سریالی بودم که محتوای خوبی داشته باشه و خیلی وقت بود سریال ها حتی سریال های پرطرفدار همزمان با این سریال هیچ کدوم برام جذابیتی نداشت خیلی اتفاقی صفحه این سریال رو باز کردم و بدون توقع ازش شروع کردم به دیدنش فکر میکردم این هم دراپ میکنم اما بعد شد سریالی که بخاطرش اشتراک رو تمدید کردم … الان که دوباره یادش میفتم یاد لحظات شیرینم باهاش میفتم…بخاطرش منم شجاعت و اراده ام رو جمع کردم تا از پس موقعیت سختم بربیام و دربرابر باد با همین تصویر که جیانگ هو با جعبه کفش رفت روی ماشین و با شوق فریاد زد تو ذهنم حک شد💫🤩🎯🖊️ جیانگ هو…دختری که به قول کاربر Narsi متفاوت ترین شخصیت دختری بود که دیدم…من با تمام لحظات این سریال زندگی کردم!🌿 برای اولین بار با یک سگ حس دلبستگی پیدا کردم(رئیس) کلمه وفادار رو معنی کرد…برخلاف باقی سریال ها حتی حیوون ها هم تو این سریال سر جای خودش در درست ترین نقش خودش بود و لوس بازی نبود…همه اتفاقات دیالوگ ها و حتی زمان ها و فصل ها معنی دار بود… فصل زمستان فضای این سریال بود و مصادف بود با زمستون سخت زندگی جیانگ هو… پیک غذا،دندون جیانگ هو…تک تکشون…وقتی جیانگ هو درباره کار پدرش در گذشته فهمید من شکستم و هزاران تیکه شدم با خودم گفتم اگه من جاش بودم دیگه کارم تموم بود کسی و چیزی که بخاطرش جنگیدم حالا….واقعا نویسنده من رو بزرگتر کرد…گائویی شخصیتی که دلم میخواست بیشتر گذشته اش رو ببینم دلم میخواست درگیری های ذهنی اش با جیانگ هو رو در کودکی هم ببینم…شخصیتی که چشماش و تعلیق رفتار هاش قلبم رو مثل یه روز بارونی میکرد…شیانگ ژائو ، یه دختر که گذشته اش نمیذاشت با همه وجود احساسش رو درک کنه و ابراز کنه …شو سی ،شخصیتی که وقتی سریال به نیمه رسید با خودم گفتم اگه جیانگ هو یه جایی دنبالش نره و اگه حس از دست دادن شوسی رو تجربه نکنه در حقش ظلم میشه…شخصیتی که بیشترین سود رو میخواست اما به یه شرط خیلی مهم:همه با هم موفق بشن…اواخر سریال من قشنگترین بالا و پایین شدن ها و تغییر و تردیدها رو در احساساتم تجربه کردم…بی قراری ها دلشکستگی ها… سریالی که باید به زمان اولین شکوفه گل و تعدادش هم توجه میکردید چون معنا و مفهوم داشت حتی به زمان شیرچای خواستن و مقدارش…کارخونه و کارگرا برام مثل خونه و خانواده حس خوبی داشتن… حمایت هایی که قلبتون رو به لرزه در میاره… از پشت چاقو خوردن هایی که دلتون رو خون میکنه…اهنگ های سریال که وقتی خسته بودم گوش دادن بهشون همه احساسات موقع دیدن سریال برام یاداوی میشد و لذت بخش بود…سکانس جشن و خوندن از وطن و فریاد تنگ یوئه،سکانسی که فقط وقتی با سریال همراه شدین و قسمت به قسمت جلو اومدید ارزشش رو میدونید،همراه جیانگ هو اشک شوق میریزید و براش دست میزنید…یانگ جیان یه درک کننده فوق العاده، صبور و یه اشپز که غذاهاش کلی حرف واسه گفتن دارن…شخصیتی که امیدوارم همه یک نفر با این شخصیت کنارشون داشته باشن از اون ادما که به خوب بودن دنیا و ادماش امیدوارتون میکنه و تو لحظات سخت بلده چطور حالتون رو خوب کنه…زود تر و بیشتر از دیگران حالتون و افکارتون رو میفهمه…جیانگ هو که درست توی کولاک های زندگیش عشق تو دلش جوونه زد و طوفان های سخت زندگیش اون رو از عاشقی کردن مردد میکرد… بعد این سریال کفش ها برام جور دیگه ای بودن،خیلی خیلی بارزش تر از قبل…با خودم فکر میکردم تو کشور من همچین کارخونه هایی کجان؟دلم میخواست داستان اون ها رو بشنوم…دلم میخواست بدونم کفشی که میپوشم طراحش موقع طراحی به چی فکر میکرده؟اونم دغدغه های این افراد رو داشته؟؟ و برای درک شخصیت ها شاید یه جاهایی مثل من باید از اول ببینید تا یادتون بیاد از کجا شروع شد چی شد و چطور به اینجا رسید؟ سریالی که برای همیشه در خاطرم میمونه و چقدر ناراحت شدم که بازدید کمتری داشته…