انصافا خیلی خسته کننده بود و دیدنش رو پیشنهاد نمیکنم اصلا. کل سریال اصلا داستان خاصی نداره. توی داستان، تیکه های کلیشه ای و تکراری هم داره. اینجا یه سری دانشجو هستن که وارد دانشکده هنرهای نمایشی شدن، چالشهای تحصیلی و مشکلاتشون توی خوابگاه، مشکلات با سال بالاییها، خانواده، همکارها و… رقابتها، قلدریها، حسادتها و… سبکش حالت مدرسه ایه درواقع. چالشهای عشق و دوستی رو هم نشون میدن‌. پیام سریال اینه که اگر رویایی داری تلاشتو بکن تا بدستش بیاری، اگر تواناییهات کمه، تقویتشون کن و بهونه نیار، هیچوقت از رسیدن بهش دست نکش. چیزی که توش خوب بود، این بود که انگار همه کارکترها دارن توی مسیر موفقیت و رسیدن به رویاشون حرکت میکنن و اگر بینشون کسی خسته یا ناامید بشه دوباره به مسیر برش میگردونن. چندتا اجرای قشنگ و یه آهنگ قشنگ داره سریالش که تنها چیزیش بود که خوشم اومد. شخصیت پردازی کارکترها جوریه که فضایی و دور از ذهن و فانتزی نیستن و جوریه که انگار چنین افرادی رو بین اطرافیانت دیدی قبلا. کارکتر نقش اول زن، کاراش واقعا یه جاهایی رو‌ مخم بود. یعنی یه خرابکاری عظیم میکرد بعد که لو میرفت یا مچشو میگرفتن با گریه و مظلوم نمایی کاری میکرد که بهش حق بدن و معمولا هم بی زبون و دست و پا چلفتیه که بقیه مسئولیت میندازن گردنش. البته شخصیت پردازیش اینطور بوده. گریمش هم جوریه که کمبود اعتماد بنفس و دست و پاچلفتی بودن رو نشون بدن و سعی کردن یکمی بچگونه بشه. اما موهاش رو که معمولی ببنده یا باز بذاره واقعا چهره خوبی داره. اینجا هم کارکتری که گونگ جون بازی کرده بازم شبیه نقشهای قبلیشه که بازی کرده. همه بازیگراش هم خیلی خوب بازی کردن. اینم بگم که این سریال محصول سال ۲۰۱۹ عه، توی خود اپیزودها هم اینو زده ولی اینکه چرا توی گوگل زده ۲۰۲۱ رو نمیدونم. اسم دیگه سریال هم Art on! هست.
برای من حالت وقت تلف کنی داشت. از قسمت ۱۸ تا ۲۰ یه اوج ریزی گرفت ‌و پایان منطقی‌ای داشت. اما من از پایانش خوشم نیومد. در کل توصیه نمیکنم ببینیدش